რაც შეეხება „რუსული სამყაროს“ სრულ კაპიტულაციას, აქ , მეოთხე მსოფლიო ომის ისტორიკოსებს შეიძლება გაუჩნდეთ, და უკვე უჩნდებათ აზრთა სხვადასხვაობა. ზოგიერთები დაასახელებენ თარიღს 2015 წლის 19 აპრილს, როცა  გაზეთმა The Moscow Times  გამოაქვეყნა  კრემლის უიმედო მოწოდება   Putin Wants Peaceful Coexistence With the West, (პუტინს უნდა მშვიდობიანი თანაარსებობა დასავლეთთან), რომელშიც აღიარებული იყო, რომ კონფლიქტის შემდგომი ესკალაცია მოსკოვისთვის „ სახიფათოა და ძალიან ძვირი ჯდება“.

სხვები  მიუთითებენ სერგეი ივანოვის სენსაციურ ინტერვიუზე  ტელე -არხზე  Russia Today 23 მაისის წინა ღამეს, მაშინვე, როდორცკი პუტინმა მიიღო „ბედნიერების წერილები“ გაზეთებიდან   Financial Times და Wall Street Journal, სადაც იგი დადანაშაულებული იყო მასშტაბურ  ქურდობაში. ივანოვი პოზიციონირებდა როგორც კორუფციაში გაუსვრელი ხელოვნებათმცოდნე, რომელიც დილის ყავასთან ერთად რეგულარულად კითხულობს ხარისხიან დასავლურ პრესას  და რომელიც მზად არის, მრავალვარსკვლავიან გენერლებთან ერთად,  დასავლეთთან კონსტრუქციული დიალოგისათვის.  ანა იგივე ივანოვის სხვა ინტერვიუ  ამჯერად  გაზეთ  Financial Times -ისთვის მიცემული 20 ივნისს, რომელმაც დაასრულა ნებისმიერი ვარაუდი რუსეთის ნატოსთან  შემდგომი კონფრონტაციის  შესახებ, გრანიტში ჩამოასხა  ნაწრთობი ფორმულა, რომლის არსიც მდგომარეობს შემდეგში: „ ჩვენ ვართ ქინქლები ნატოს სპილოსთან შედარებით“.

დაბოლოს,  ყველაზე  კირკიტა მკვლევარები  ამტკიცებენ იმას, რომ მაფიოზურ სტრუქტურებში საბოლოოდ ძალას იძენენ მხოლოდ ის გადაწყვეტილებები, რომელთა მიღების დროსაც დანაშაულებრივი დაჯგუფების უკლებლივ ყველა წევრი სისხლხორცეულად უკავშირებს მას მავს. ამიტომ პუტინის რუსეთის კაპიტულაციის თარიღად ისინი მიიჩნევენ მხოლოდ 17 ივლისს,  როცა რუსეთის ფედერაციის უშიშროების საბჭოს უკლებლივ ყველა წევრმა  ( რუსეთის ფედერაციის პრეზიდენტი ვლადიმერ ვლადიმერის ძე პუტინი,  მთავრობის თავმჯდომარე დიმიტრი მედვედევი, სახელმწიფო დუმის თავმჯდომარესერგეი ნარიშკინი,  პრეზიდენტის ადმინისტრაციის ხელმძღვანელი სერგეი ივანოვი, უშიშროების საბჭოს მდივანი ნიკოლაი პატრუშევი, საგარეო საქმეთა მინისტრი სერგეი ლავროვი, შინაგან საქმეთა მინისტრი ვლადიმერ კოლოკოლცევი, თავდაცვის მინისტრი სერგეი შოიგუ,  უშიშროების ფედერალური სამსახურის დირექტორი ალექსანდრე ბორტნიკოვი, საგარეო დაზვერვის სამსახურის დირექტორი მიკჰაილ ფრადკოვი,  უშიშროების საბჭოს მდივნის მოადგილე რაშიდ ნურგალიევი  და უშიშროების საბჭოს მუდმივი წევრი ბორის გრიზლოვი)  დადუდო ერთგულების კოლექტიური ფიცი ყოფილ მხდალ ობამას.  არსი მდგომარეობს შემდეგში:  „ ჩვენ, ისტორიის სანაგვისკენ მიმავალი ქინქლები, მოგესალმებით შენ, კეისარო, და კიდევ ერთხელ ხაზს ვუსვამთ  შენს წამყვან როლსა და კონსტრუქციულ პოზიციას. გულახდილად გვჯერა, რომ მომავალშიც  გამოგადგებით შენი წამყვანი როლის შესრულებასა და  კონსტრუქციულ მისიაში ირანში, ერაყში, სირიაში ავღანეთსა და ჩვენი მღელვარე მსოფლიოს სხვა მრავალ რეგიონში“.

როგორც არ უნდა იყოს,  კრემლის ქინქლების სამთვიანმა დეფილემ თავიანთი შეცდომების გააზრებისა,  სასიამოვნო შთაბეჭდილება დატოვა  დასავლური სამყაროს ლიდერებზე, რომლებიც ფიქრობენ ომის შემდგომი მსოფლიო წესრიგის პრობლემებზე.  დასავლეთმა უკვე გადაჭრა ევროპული უსაფრთხოების კარდინალური პრობლემები, რომლებიც წარმოიშვა 18.03.2014 წელს:  ბირთვულ შანტაჟისტებს მკაცრად მიეთითათ  მათი ადგილისაკენ; მოსკოვის შემდგომი სამხედრო ექსპანსია უკრაინაში გამორიცხულია ( კრემლმა ეს აღიარა თავის დეპეშაში  19.05.2015 - dangerous and extremely expensive ( სახიფათო და კიდურესად ძვირია).

ამდენად, იქნებ  არ ღირს პუტინის კუთხეში მიმწყვდევის გაგრძელება, ფიქრობენ ძლიერნი ამა ქვეყნისანი, იქნებ უკეთესია, მივცეთ მას შესაძლებლობა  სახე შეინარჩუნოს?  და ხანდახან მოწყალება ეუფლება მათ გულებს.  და არამარტო მოწყალება, არამედ პრაგმატული გათვლაც.  შეხედეთ, რა  მეგობრულად გვიქიცინებენ კუდს ეს გზააბნეული ქინქლები კრემლში და ლუბიანკაზე თავიანთი კაბინეტებიდან!  და მართლაც, რარაცაში ისინი შეიძლება სასარგებლონიც კი იყონ, მაგალითად, ახლო აღმოსავლეთში.  და ხვალ თუ კრემლში აღმოჩნდებიან სრულიად სხვა ადამიანები, მილიარდიანი აქტივებით დაუმძიმებელი, რომლებიც ბედნიერი დამთხვევის წყალობით ჩვენი სრული კონტროლის ქვეშ აღმოჩნდა?“ შენთვის ნაცნობი სატანა უკეთესია, შენთვის უცნობ სატანაზე...“

დიახ, ჩვენ ნათელი დემონსტრირება მოვახდინეთ, რომ ვიბრძოლებთ ნარვასთვის, ისევე, როგორც ნატოს წევრი ქვეყნების  ტერიტორიის ნებისმიერი ნაგლეჯისათვის.  ეს პრინციპისა  და ჩვენი უსაფრთხოების საკითხია. მაგრამ, ზოგადად რომ  ვთქვათ, ჩვენთვის ღრმად სულერთია რაღაცა დონბასის საცოდავი რაიონების სტატუსი. უნდა ვურჩიოთ ჩვენს უკრაინელ მეგობრებს, ცოტა უფრო  დამთმობები იყონ რუსი მეზობლებისადმი.

და კიდევ, მალაიზიური ლაინერის ისტორია. რუსები რატომრაც თავგანწირვით ეწინააღმდეგებიან საჯარო გამოძიებას  და მზად არიან ბევრ რამეზე წავიდნენ, რომ დაგვარწმუნონ, უარი ვთქვათ მასზე. ამაში არის რაღაცა  დაფარული და მათთვის ძალიან საშიში საიდუმლო. იქნებ ღირდეს ცოტა დათმობაზე წასვლა და მოცდა ტრიბუნალთან დაკავშირებით.

დაახლოებით ასეთი განწყობებია დღეს პოპულარული ვაშინგტონის ისტებლიშმენტში.

ხოლო კრემლის ისტებლიშმენტი ახდენს თავისი ავადმყოფური ცნობიერების მრავალჯერად დაშლას. ფედერალური კანალების დონეზე, გენშტაბის  ვარსკვლავებით დახუნძლული გენერლებისა და სამეცნიერო რეგალიებით დახუნძლული კონცერნ „ალმაზ-ანთეის“ ექსპერტების მიერ თავგანწირული სიგიჟით ინერგება ხალხის ცნობიერებაში ორი ურთიერთგამომრიცხავი ვერსია - „ბოინგი“ ჩამოგდებული იქნა უკრაინული მოიერიშის მიერ და „ბოინგი“ ჩამოგდებული იქნა უკრაინული „ბუკით“.

ამავდროულად, მედიავარსკვლავები, რომლებიც მუშაობენ  ინტელიგენციაზე და დასავლურ აუდიტორიაზე  თითქოსდა თავისუფალ მოსაზრებების სახით აგდებენ ვერსია- ბ-ს,  რომელსაც ვიტალი ჩურკინი ეს-ეს არის შეახტება უშიშროების საბჭოს  კულუარულ საუბრებში, - არის „ მაიმუნი ყუმბარათი“.  სხვათა შორის,  ცისფერ თვალში ჩურკინმა უკვე განაცხადა, რომ ოფიციალურ დონეზე მოსკოვს არასოდეს დაუდანაშაულების  კიევი ამ კატასტროფაში. ჩანს რუსეთის ფედერაციის გენშტაბი  საგარეოსამინისტროელი ჩურკინისთვის  არასაკმარისად ოფიციალური დონეა.

როგორი მოთმინებითა და სიმშვიდით განმარტავდა ალექსეი ვენედიქტოვი ვაშინგტონში, ლაინერი ჩამოაგდეს სეპარატისტებმა,  საიდან ქონდათ მათ „ბუკი“ - რუსეთიდან თუ უკრაინელებს  წაართვეს - მნიშვნელოვანი არ არის, ხოლო სრულ სიმართლეს ჩვენ მაინც ვერასოდეს გავიგებთ. და არსებობს კი საერთოდ ეს სრული სიმართლე, ფილოსოფიურად აღნიშნა ბატონმა სკოლის მასწავლებელმა, - ზოგიერთ იფიქრებს ასე, ზოგიერთი კი სხვაგვარად....   გაზეთმა „ ნოვაია გაზეტა“ ამ ვერსიის განვითარებას მიუძღვნა  სპეციალური გამოშვება.  18 ივლისს იულია ლატინინამ  მოასდინა თავისი მსმენელის ფსიქოდელიური შტურმი  მანტრის „მაიმუნი ყუმბარათი“ ორ ათეულჯერ  განსაკუთრებული ემოციურობით გამეორებით.

მაგრამ ამ კრემლისგადამრჩენელი ვერსიის პირველგამკვალავი იყო ერთი წლის წინ „ მეფის საყვარელი მასხარა“  ანდრეი კოლესნიკოვი, რომელიც მოულოდნელად გამოვიდა მისთვის დაუჯერებლად ყალბი გულისგამგმირავი ტექსტით: რა მოხდა სინამდვილეში იქ? იქნებ, მართლაცდა ამბოხებულები (როგორც მათ ამ ბოლო დროს უწოდებს, წინააღმდეგობის მეომრები)  არაფერ შუაში არიან?  და რუსი სამხედროები მითუმეტეს?  და თუ ბოლო-ბოლო, რაღაც მომენტში უცაბედად აღმოჩნდება, რომ  ამბოხებულები ამასთან  მაინც კავშირში არიან, -ეს რადიკალურად შეცვლის მათდამი დამოკიდებულებას. თუკი აღმოჩნდება, რომ ეს, მაგალითად,   რაღაც საბედისწერო შემთხვევა იყო... არაფრისგულისათვის დაღუპული ბავშვები, და უფროსებიც აგრეთვე, და მოხუცებიც -  ეს, მიუხედავად ყველაფრისა,  მისთვის  წითელი ხაზია, რომლის გადაბიჯებასაც ის ვერ შეძლებს. იცოდეს რა ვინც ეს ჩაიდინა, - დაფაროს ისინი....  არა, ამ ცოდვას ის ვერ აიღებს. ეს ამად არა ღირს. დიახ, პუტინი უარყოფს მათ.“

ერთი წუთით, ეს არის ნატიფი სულის მქონე ადამიანზე, ვინც გასცა ბრძანება ცეცხლმფრქვევებით მიეტანა იერიში ბავშვებით სავსე სკოლაზე ბესლანში  და გაზით მოეწამლა მძევლები ტერორისტებთან ერთად დუბროვკაზე.

და თუ მართლაც აპირებს კრემლი შეცვალოს კონცეფცია  „ყუმბარიან მაიმუნზე“, მაშინ რატომ არ გააკეთა პუტინმა ეს ერთი წლის უკან?  იმიტომ რომ საჭირო გახდებოდა ამ მაიმუნის  საერთაშორისო სამართალისთვის გადაცემა, მაშინ, როცა არავითარი მაიმუნი არ არსებობდა.  და ამას მშვენივრად აცნობიერებდა კოლესნიკოვი, რომელიც, იმედი მაქვს, არაერთხელ გაგვახარებს  თავისი გონებამახვილური  და მწვავე  რეპორტაჟებით ჰააგადან.

ამას ხვდებიან ამ ვერსიის დღევანდელი ადეპტებიც. უბედურება იმაშია, რომ უფრო მეტი ყურადღებით გაცნობისას, იგი უფრო ნაკლებ დამაჯერებლად გამოიყურება, ვიდრე გიჟური სატელევიზიო ვერსია უკრაინის ორმაგი დარტყმის შესახებ.  მაიმუნები - მოტოროლა, გივი, ბეტმენი, მოჩვენებები და სხვანი- ვერ შეძლებდნენ საზენიტო სარაკეტო კომპლექს „ბუკის“ გამოყენებას. ამისათვის საჭიროა პროფესიონალების მაღალკვალიფიციური, აწყობილი ეკიპაჟი.

ნიდერლანდელმა გამომძიებლებმა უკვე დაუგზავნეს ყველა დაინტერესებულ მხარეს, მათ შორის რუსეთის ფედერაციას, მოხსენება კომენტარებისთვის, რომელშიც მითითებულია რუსი სამხედრო მოსამსახურეების, საზენიტო სარაკეტო კომპლექს „ბუკის“ ეკიპაჟის წევრების  სახელები, რომლებიც რუსეთის ტერიტორიიდან გადავიდნენ დონეცკის ოლქში, 2014 წლის 17 ივლისს გაანადგურეს მალაიზიის სამგზავრო ავიალაინერი და დაუყოვნებლად გაბრუნდნენ უკან.  იმედი მაქვს ეს ადამიანები ჯერ კიდევ ცოცხლები არიან, თუმცა ინტერნეტში ბევრი ხმები დადის საწინააღმდეგოს შესახებ. ამ პროფესიონალებს არ შეეძლოთ შეშლოდათ 10 000 მეტრის სიმაღლეზე მფრინავი სამგზავრო  „ბოინგი“  უკრაინის სატრანსპორტო თვითმფრინავ „ან“ -ში, რომელიც 5 000 მეტრზე მიფრინავდა.  მათ შეგნებულად, ხელმძღვანელების მიერ ბრძანებაში მითითებულ კორიდორში მფრინავი „ბოინგი“ გაანადგურეს.  ზუსტად რომელი იყო ეს „ბოინგი“- ეს უკვე მათი კომპეტენციის საკითხი აღარ იყო. თუ თავიდანვე მიზნად დასახული იყო მალაიზიური  „ბოინგის“ განადგურება, მაშინ რაში იყო ასეთი სპეცოპერაციის არსი?  მრავალი ქვეყნის 283 მგზავრის დაღუპვის პოლიტიკური შედეგები რუსეთის ხელმძღვანელობისათვის იყო საშინელი.

მინიშნება ცნობიერების სიღრმიდან უნებურად წამოსცდა ვენედიქტოვს ვაშენგტონში საუბრისას.  მას  მოულოდნელად  გაახსენდა ასეთივე, ოღონდ სხვა „ბოინგის“ შესახებ, რომელიც აეროფლოტს ეკუთვნოდა და რომელმაც ორი საათით ადრე გაიფრინა იგივე საჰაერო კორიდორში.  „აბა ახლა წარმოიდგინეთ, სეპარატისტებს შეცდომით ეს „ბოინგი“ რომ ჩამოეგდოთ.  რა დარჩებოდა პუტინს მაშინ გასაკეთებელი?  რუსული თვითმფრინავი იქნა ჩამოგდებული რუსეთის ტერიტორიაზე.  მე პუტინის ადგილას ტანკებს გავაგზავნიდი კიევზე.“  მოკვდი, ალექსეი,  უფრო ზუსტად ვერ იტყვი! უკიდურესად კეთილგანწყობილი  დისკუსიის წამყვანი ეენდრიუ ვაისიც  კი  იმდენად შოკირებული იყო ამ სენტენციით, რომ იძულებული იყო ჩარეულიყო და საკმაოდ მკვეთრი შენიშვნა გაეკეთებინა  „ ამას არა აქვს ლოგიკური აზრი“ .

მაინც რატომ, ბატონო ვაის? ეს თქვენთვის ბურჟუაზიული გონებაშეზღუდულთათვის არა აქვს ლოგიკური აზრი. ხოლო მასშტაბური ადამიანებისთვის პუტინ-ვენედიქტოვის  მენტალობით, ეს სრულიად ნორმალური აზრთა დინებაა.  ვენედიქტოვი ყოველთვის ამაყობდა იმით, რომ მშვენივრად ესმის პრეზიდენტის ფასეულობათა სისტემა და ქმედებების მოტივაცია. აი ამ ცოდნით, რომელშიც ბევრი ნაღველია, ვენედიქტოვმა გააჟღერა დღეისათვის ერთადერთი, ლოგიკურად თანმიმდევრული პასუხი კითხვაზე: რაში მდგომარეობდა „ბუკის“ ეკიპაჟის შეცდომა, რომელმაც ჩამოაგდო მალაიზიური ლაინერი?                                        

ძალიან  ამაზრზენი სცენარია?  ნუ დაივიწყებთ, რომ საქმე ეხება იმავე ადამიანებსა და იმავე ორგანიზაციას, რომლებიც თექვსმეტი  წლის წინ გამოჭერილი იქნენ  რიაზანში სახლის აფეთქების მცდელობისას, მას შემდეგ, რაც სხვა სახლები უკვე აფეთქებული იყო უცხო პირების მიერ. ხოლო ერთ-ერთი აფეთქება ვოლგოდონსკში,  წინასწარ საჯაროდ იყო გამოცხადებული სახელმწიფო დუმის სხდომაზე მაშინდელი თავმჯდომარის მიერ.

29 ივლისს ჩატარდება გაეროს უშიშროების საბჭოს სხდომა. ჩვენ გავიგებთ ბევრ საინტერესო რამეს. შესაძლო ჩურკინი რაიმე ვერსიას გაახმოვანებს. რაც მთავარია, დასავლეთმა ამ დღისთვის უნდა გადაწყვიტოს: ჭირდება კი მას პუტინის სახის გადარჩენა?