მონტენი :ფილოსოფია და სიკვდილი

  მონტენის ესეებს დღეს ნაკლებად კითხულობენ და შესწავლილიც არ არის ბოლომდე.ეს დიდი შეცდომაა,რადგანაც მისი ნაშრომები დასავლური ფილოსოფიის ერთ-ერთ ყველაზე მნიშვნელოვანი ნიმუშებია.
⦁    მისი გამონათქვამი სიკვდილზე მიჩნეულია  როგორც მისი ფილოსოფიის შეჯამება და აღიქმება როგორც პესიმისტური,უარყოფითი,როგორც მომაკვდავი ფილოსოფიის ანარეკლი.სინამდვილეში მონტენი არის    სიცოცხლის სიყვარულით აღსავსე ფილოსოფოსი.
მას ეკუთვნის  ფრაზა: ფილოსოფოსობა,როგორც სიკვდილისთვის მზადება.
 მონტენი გვასწავლის რომ სიკვდილი გარდაუვალია,ყველა ჩვენგანი მოკვდავია და სიკვდილის შიშმა არ უნდა დათრგუნოს ადამიანი.სიკვდილზე ფიქრი ამაოა,რადგან ის მაინც მოვა .

სიკვდილისთვის მზადების პირველი ეტაპი:
პირველი ნაბიჯი არის სიკვდილის გაცნობიერება.როგორც კი ადამიანი გააცნობიერებს სიკვდილის არსს ის ხდება თავისუფალი და ბედნიერი.
ფილოსოფოსობა ეს არის გააცნობიერო სიკვდილის არსი,მიიღოს როგორც გარდაუვალი და აღარ იფიქრო მასზე.ნამდვილი ფილოსოფოსი ის არის,ვის გონებასაც სივდილის შიში ვერ დაეუფლება,ვინც თავს დააღწევს სიკვდილზე გამუდმებულ ჭმუნვას.

სიკვდილზე ფიქრი,მხოლოდ  ბოლო ჟამს  მოვა:
„სიცოცხლეს ვიწამლავთ სიკვდილზე ფიქრით.მე არ მინახავს არც ერთი მდაბიო,რომელიც იმას ფიქრობდეს როდის  დადგება მისი სიკვდილის ჟამი და როგორ შეხვდება ის უკანასკნელ წუთებს. სჯობს სიცოცხლით დატკბე და როცა აღსასრული მოვა ,ბუნება თავად გასწავლის როგორ შეხვდე მას.“

საბოლოო  ჯამში მონტენი ასკვნის,რომ სიბრძნე სწორედ იმაში მდგომარებს,რომ დატკბე სიცოცხლით და იზრუნო საკუთარ თავზე.
 მონტენი სულაც არ არის პესიმისტი ფილოსოფოსი.პირიქით ,ის ემხრობა ეპიკურიზმს,რომელიც ადამიანს სასოწარკვეთილებისაგან იცავს.